Το 2020 θα αποτελεί χρονιά ορόσημο για την ιστορικούς του μέλλοντος, μιας κι η παγκόσμια υγειονομική κρίση του covid19, αποτέλεσε πρωτόγνωρο φαινόμενο για την ανθρωπότητα. Για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά, ποσοστό μεγαλύτερο των 90% των κρατών της υφηλίου, “σφράγισαν” τα σύνορα τους κι ο πλανήτης γη, μοιάζει να σταμάτησε να γυρίζει …
Το παραπάνω γεγονός, ήταν αυτονόητο ότι θα επιδρούσε – με ιδιαίτερα έντονο μάλιστα τρόπο – και στον τουρισμό, τόσο σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, όσο και σε εθνικό επίπεδο. Για τουλάχιστον 2,5 σχεδόν μήνες το σύνολο των ξενοδοχειακών καταλυμάτων της χώρας μας, παρέμεινα κλειστά, κάτι που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία του ελληνικού τουρισμού.
Ο τουριστικός κλάδος, δεν κλήθηκε να διαχειριστεί πρώτη φορά κρίση… Θυμηθείτε τους Παγκόσμιους πολέμους, τους πολέμους στον Κόλπο, την 11η Σεπτεμβρίου 2001, το SARS, τα τρομοκρατικά χτυπήματα, την πρόσφατη 10ετή δημοσιονομική κρίση κ.α. Ποτέ όμως, κάτι παρόμοιο, σε ένταση και χαρακτήρα!
2,5 μήνες μετά το πλήρες ξέσπασμα της υγειονομικής κρίσης…
Στις 25 Μαΐου, «άνοιξε» η εστίαση και στις 1 Ιουνίου, άνοιξε η πλειοψηφία των αστικών κατά βάση, ξενοδοχείων 12μηνης λειτουργίας, ενώ 2 εβδομάδες αργότερα θα ακολουθήσει το άνοιγμα των εποχιακών (resort) ξενοδοχείων, τουλάχιστον όσων απ’ αυτά θεωρούν ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν στο σοκ της φετινής τουριστικής σαιζόν.
Ας δούμε λίγο τα βασικά στοιχεία του ελληνικού τουρισμού…
· Σχεδόν 33.0000.000 εκατομμύρια τουρίστες επέλεξαν το 2019 την Ελλάδα ως τόπο των διακοπών τους και δημιούργησαν άμεσο ή έμμεσο εισόδημα για την ελληνική οικονομία σε ποσοστό που αγγίζει το 30% του ΑΕΠ της χώρας μας
· Περισσότεροι από 950.000 συμπολίτες μας, εξαρτώνται άμεσα από τον τουρισμό, ενώ τουλάχιστον άλλοι 500.000 εξαρτώνται – άμεσα ή έμμεσα – από την οικονομική επιβίωση των πρώτων.
· Ποσοστό πάνω από 65% των ξενοδοχοϋπαλλήλων, δουλεύουν σε εποχιακή βάση, ενώ ένα πολύ μικρότερο ποσοστό σε 12μηνη βάση. Η σαιζόν για τους εποχιακούς μπορεί να είναι, για μεν τους πλέον άτυχους μόνο 3μηνη ή 4μηνη… για δε τους πολύ λίγους και τυχερότερους απ’ αυτούς, να αγγίζει και τους 7-8 μήνες.
· Λόγω της έντασης της σαιζόν και των ιδιαιτέρων συνθηκών, εργάζονται συνήθως για περισσότερες από 8 ώρες ανά ημέρα κι υπερβαίνουν το 5νθήμερο, πολύ συχνά με μόνο 1-2 ρεπό μόνο το μήνα, αλλά με ικανοποιητικές, κατά βάση αμοιβές, δεδομένων των συνθηκών… Με το πέρας της σαιζόν, ακολουθεί το ταμείο ανεργίας ως την επόμενη σεζόν κι ίσως και κάποιες περιστασιακές εργασίες…. , μείον δουλειές του ποδαριού που τυχόν προκύψουν ενδιάμεσα. Ο κύκλος αυτός για την τουριστική σαιζόν του 2020… έσπασε! Σημαντική συνέπεια της παραπάνω εξέλιξης, να διακυβεύεται η οικονομική επιβίωσή τους, καθώς φυσικά και των οικογενειών τους.
Με σχετικώς ανάμεικτα συναισθήματα, υποδέχθηκε ο κλάδος του τουρισμού, τα μέτρα που με σχετική καθυστέρηση, ανακοίνωσε η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να σχεδιάσει κι υλοποιήσει την επανεκκίνηση (restart) του ελληνικού τουρισμού, αλλά και να δημιουργήσει ή να επεκτείνει την “ομπρέλα” κοινωνικής προστασίας για την παραπάνω πολυπληθή κοινωνική ομάδα, κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Σίγουρα, θα απαιτηθούν πολλές διευκρινιστικές απαντήσεις, αφού κάποιες από τις προβλεπόμενες ρυθμίσεις, δεν είναι καθόλου σαφείς.
Παρόλο το θετικό πρώτο βήμα, συνεχίζει να είναι αμφίβολη η δυνατότητα των τουριστικών επιχειρήσεων – καταλυμάτων και καταστημάτων εστίασης – να συνεχίσουν να λειτουργούν και να συμβάλλουν στην οικονομική ευρωστία των τοπικών κοινωνιών.
Η κυβέρνηση φαίνεται να εστιάζει κύρια στην απασχόληση, αφού ο κλάδος της φιλοξενίας αποτελεί τη συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων στη χώρα. Όμως το υγειονομικό πρωτόκολλο λειτουργίας για τα ξενοδοχεία, η ανάγκη άμεσων μέτρων ενίσχυσης της ρευστότητας των ξενοδοχείων, αλλά και ζητήματα πολιτικών που υιοθετούνται μεταξύ αεροπορικών εταιρειών, οδικών μεταφορών και ξενοδοχείων, συνεχίζουν να προβληματίζουν και να αποθαρρύνουν.
Η έλλειψη τουριστικής ζήτησης, σαφέστατα προβληματίζει, περισσότερο μάλιστα από καθετί, ενώ οι πιέσεις που δέχονται τα ξενοδοχεία από τους tour operators, για μειώσεις τιμών και ληστρικούς οικονομικούς όρους πληρωμών, αυξάνουν τον προβληματισμό του τουριστικού κυκλώματος.
Τα νέα στελέχη, που επανδρώνουν τις ελληνικές τουριστικές επιχειρήσεις, αλλά και τα πολύ νεότερα, που θα ενταχθούν μελλοντικά σε αυτές, είναι κατά βάση, καλά εκπαιδευμένα και με τις αναγκαίες γνώσεις και δεξιότητες, για να διαχειριστούν πολυσύνθετες προκλήσεις. Η διαρκής και συνεχιζόμενη εκπαίδευσή τους αποτελεί το “κλειδί” για την πλήρη κι ουσιαστική οχύρωση των τουριστικών επιχειρήσεων.
Δεν ακούγεται λοιπόν παράλογο, ότι ίσως θα έπρεπε ΑΜΕΣΑ και στην προσπάθεια να μετριαστούν οι επιπτώσεις του κορωνοϊού και να αποφευχθεί η πιθανότητα πλήρους κατάρρευσης, να μπει το τουριστικό κύκλωμα στην «εντατική» με μέτρα και πρωτοβουλίες, όχι αποσπασματικά, αλλά οριζόντια!
Τα μέτρα επανεκκίνησης για τον τουρισμό, αποτελούν μια εξαιρετικά σύνθετη εξίσωση, σε ένα πρόβλημα που από τη φύση του, είναι πολυπαραγοντικό κι εξαιρετικά πολύπλοκο. Όμως το στοίχημα για τον Ελληνικό τουρισμό, αλλά και την Ελληνική πολιτεία μπορεί να κερδηθεί, μονάχα αν καταφέρουμε να κάνουμε τις απαραίτητες διορθώσεις και παρεμβάσεις, ενώ οι διακρατικές συμφωνίες, θα καθορίσουν τι μπορεί να διασωθεί από τη φετινή σεζόν και με ποια όπλα θα δώσουν τη δύσκολη μάχη που έχουν μπροστά τους τα ξενοδοχεία της χώρας.
Οι άνθρωποι του τουρισμού, είμαστε φύση και θέση, αισιόδοξοι άνθρωποι και με την κατάλληλη εκπαίδευση, καθοδήγηση κι έμπνευση, αλλά και με το ΧΑΜΟΓΕΛΟ, θα ξεπεράσουμε κι αυτό το σκόπελο!
